امروز شال گردنی که از مشهد آورده بودم خانه تنها ماند، شال گردن همیشگی ام را گردنم انداختم و رفتم.

ماه ربیع زمستانی هم صفای خاص خودش را دارد، با شال گردن های زرد و قرمز که گرم گرمت می کنند :)

پ.ن: پارسال حول و حوش همین روزها نوشتم "چهارشنبه های بعد از ماه صفر خاص بودند همیشه! هستند هنوز هم ولی مثل اینکه من دیگر جزو خواص نیستم!" ... بازنشر مطلب دی ماه پارسال و ادامه ی چیزی که می خواهم بگویم با خودتان....

پ.ن 2: کسایی که نمی تونن بنویسن حتما زندگی خیلی سختی دارن... مثل حالای من...

پ.ن 3: بیاین یه قولی بهم بدین... هیچ وقت هیچ وقت راجع به چیزایی که درکشون نمی کنیم و توشون قرار نداریم مثل رابطه ی آدما باهم قضاوت نکنیم ... هیچ وقت ....